ویژگی های بهترین روانشناس چیست ؟

روانشناس بودن قبل از هر توصیفی نیاز دارد که معنی این شغل و مسیرش را برای روشن کنن، فردی که روانشناسی را در لحظه انتخاب می‌کند دقیقاً به چه چیزی فکر می‌کند، آن را به خاطر کنجکاوی از درون آدم‌ها و پیدا کردن مشکلات دیگران. سئوال و خاله بازی کردن یا شدن به حریم خصوصی دیگران یا قضاوت کردن و تجربه های هیجانی خودش و در آخر راه حل دادن به بقیه که خلأها و ها وارد نشدند و نشدند از این طریق. رضا کند خیلی مهم است که فرد روانشناس بداند که چه رسالت مهمی به درمان اش است .
به همین خاطر اول سعی می کند روی خودش را به کار جدی کند، را واکاوی کند، بشناسد و به خودش کمک کند که احساس خوبی داشته باشد و یاد بگیرد که انسان ها را قضاوت نکند و کسی را مجبور به انجام کاری کند و بیشتر روی. محاسن و استعداد ها و داشته های آدم ها باید کند، همیشه دنبال لیبل چسباندن به آدم ها نباشند و بقیه را هر روز بیمار خطاب نکند .
بعد از این مرحله یک روانشناس خوب سعی می‌کند تا آخرین روز کاری اش از مسیر خودشناسی و واک خورش دور بماند و دائما درحال کشف و درمان خودش باشد.
شفای خود روانشناس بزرگترین برگ برنده ی یک روانشناس خوب است .
بهترین روانشناس فردی است که با تمام وجودش در اتاق درمان حاضر می‌شود، با عشق می‌شنود، احساس می‌کند می‌کند، قضاوت نمی‌کند، همدلی می‌کند و اجازه می‌دهد فرد درمانجو خودش را بدون مقاومت در اتاق درمان رها کند و روانش را عریان کند که روانشناس. به عمق ناخودآگاه اش پیدا می کند و عوامل مختلف را شناسایی می کند تا لحظه نهایی پذیرش و درمان خودش را نظاره کند که از انسانیت و همدلی و خیرخواهی دور نمی شود .
گوش شنوای فعال یک روانشناس خوب مهمترین بخش اتاق درمان است. روانشناس خوب فردی است که به دنبال تعصبات و سلایق شخصی خودش نیست، نظر و فکر می کند و احساس می کند خودش را به درمانجو القا نمیکند و سعی می کند در روند درمان بدون قضاوت پیش برود و اجازه دهد که درمانجو درمان هایش را تشخیص دهد و آموزش ببیند. چه در ادامه مسیر می‌تواند به خودش کمک کند .

ویژگی یک روان شناس متبحر چیست ؟

یک روانشناس متبحر فردی است که احساس و عواطف مدیریت می کند و وارد رابطه ای می شود که احساس می کند با درمانجو خود احساس می کند و مهمترین قسمت یک روان خوب رازداری آن است. این رازداری در کنار صبر باعث می شود که ارتباط بسیار مناسبی بین درمانگر و درمانجو بیاید .
وقتی مرجع تشخیص دهنده این صفات در روانشناس خوی خودش می‌شود درمان بسیار عالی پیش می‌رود و یک انسان رنجور به آرامش می‌رسد و سلامت روانی را تجربه می‌کند.
در توضیح گفته شد که یک روانشناس خوب باید همدلی بلد باشد. این همدلی کردن یک فرق بسیار بزرگ با دلسوزی کردن دارد .
یک روانشناس خوب اجازه نمی دهد که دلسوزی کند چون زمانی که ما دلسوزی می کنیم قضاوت می کنیم